Suknia ślubna - stało się!

Czas podsumować zmagania z suknią ślubną. Ślub się odbył, suknia była - zatem efekt został osiągnięty. Namęczyłam się bardzo nad tym uszytkiem - wiadomo suknię ślubną szyje się sobie raz jeden - jedyny... I cicho tam! - że tylko teoretycznie. Romantyczna dusza jestem - więc nie zamierzam szyć więcej sobie ślubnych sukienek :)

Kilka technicznych spostrzeżeń:

- materiału bazowego - satyny atłasowej w kolorze ecru poszło 3,30 m

- koronki z koderem (to taki wypukły wzór z nitki) zużyłam 4 m i to niestety był najdroższy element tej imprezy. Metr koronki kosztował grubo ponad stówę - ech

- do tego poszła niecała szpulka nici 500 m w kolorze ecru. 

Szycia maszynowego było tyle, co uszycie sukienki bazowej. Natomiast koronki przyszywałam ręcznie i to zajęło mi prawie 30 godzin. Oczywiście nie ciurkiem :) Skaleczenia na środkowym palcu prawej ręki - od igły - goją się do dziś. A szycie skończyłam prawie 3 tygodnie temu.  

Koszt materiałów i reszty elementów sukienki (kryty suwak, nici etc.) to ok. 700 zł 

Sukienka podobała się mnie samej i chyba też tym wszystkim, którzy mnie komplementowali - ale któż by śmiał nie komplementować panny młodej w dniu jej ślubu hihihi. W każdym bądź razie - czułam się w tej sukni świetnie, mimo niedociągnięć Matki Natury w kwestii mojej sylwetki.

Wykrój mojej sukni to zmodyfikowany wykrój nr 101 z Burdy 3/2013. Pisałam o nim tutaj. Odrzuciłam długie rękawy - i dobrze, bo było ze 30 stopni, a w słońcu i więcej. Zastąpiłam je lekko motylkowymi rękawkami. Zmieniłam też układ koronki na dole sukni. Zamiast przyszyć ją w całości (w Burdzie zalecano użyć koronki o szerokości 90 cm, ale konia z rzędem temu, który znajdzie taką koronkę w Warszawie), fastrygowałam koronkę od dołu sukienki i przyszywając ją, wycinałam jednocześnie wypukły wzór, wyrzucając siateczkę z tła. Koronka była z tych, które z jednej strony mają delikatniejszy wzór, a z drugiego boku "bogatszy". Właśnie ten delikatniejszy brzeg użyłam do ozdobienia talii - w ten sposób chciałam zatuszować to i owo :) Chyba się udało. 

Co tu więcej gadać - oto fotki: